گرداننده: نورعالم احدپور آمرانکشاف مسلکی استادان و عضو کادر علمی تحصیلات عالی قدس
دانشگاه محل واکاوی، تازه کاری، و ذهن‌سازی است که جوانان را به طرف پله‌های نخست که فراگیری دانش است روانه می‌سازد، دانش‌های مرتبط به روز و زندگی و آینده را می‌آموزند به خیر و سعادت جامعه می‌اندیشند، آرزو و آرمان شان صلح و آرامش مردم و جامعه است دانش‌جو در مقابل خانواده و اجتماع خود را مسوول دانسته و خویش‌تن را حاوی پیام دانش، اخلاق همدلی و برادری از دانشگاه تا اجتماع می‌داند.
وی هم‌چنان نارسایی‌ها و کمبودی‌های تعلیمی و تربیتی نو جوانان را در اجتماع یافته با پیش‌کش نمودن به جامعه‌ی اکادمیک به یافتن راه حل‌ها تلاش می‌نمایند.
دانش‌جویان بزرگترین مسولیت را به عنوان پل ارتباطی میان دانشگاه و اجتماع به عهده دارد. بنا لازم شد که تا در این پرس و پال این همه چون و چرا را با مهمانان و شما حاضرین در اتاق جلسه به واکاوی بگیریم.
آمریت انکشاف مسلکی استادان در هماهنگی با رهبری موسسه‌ی تحصیلات عالی قدس پرس و پال را تحت عنوان (بررسی مسولیت‌های یک دانش‌جو از دانشگاه تا اجتماع) برگزار نمود که مورد ستایش و تشویق استادان و دانش‌جویان این موسسه گردیده این پرس و پال به شکل زنده و حضوری در تالار کنفرانس‌های موسسه تحصیلات عالی قدس برگزار شد، در آغاز با تلاوت چندی از آیات کلام الله مجید که از طرف قاری صاحب نجم الدین محمدی تلاوت گردید افتتاح، و بعدا مجری برنامه با مقدمه‌ی کوتا و خوش آمدید گویی از مهمانان در بحث و اشتراک کننده‌گان در تالار با پرداختن به برنامه تعارفی با ریس و بنیان‌گذار موسسه‌ی تحصیلات عالی قدس محترم مولوی صاحب جمال الدین احمدی و معرفی داوران هریک محترم استاد نهضت‌یار معاون علمی موسسه‌ی تحصیلات عالی قدس، محترم استاد حبیب الله مسعود استاد دانشکده‌ی شرعیات، محترم استاد شریف رحیمی عضو دیپارتمنت انگلیسی، بحث را همه جانبه و روز محورانه آغاز نمودیم و به پرسش‌های این پرس و پال پرداختیم که پرسش‌ها به سه بخش تقسیم شده بود پرسش‌های که در آغاز از طرف مجری برنامه پرسیده می‌شد و پرسش‌های که در لابلای بحث‌ها پیدا می‌شد و هم‌چنان پرسش‌های که در ذهن اشتراک کننده‌گان در تالار خطور می‌کرد می‌توانستند آزادانه از داوری که مورد نظر شان بود پاسخ قانع کننده دریافت کنند.
آن‌چه که به عنوان یک نگرانی ویا نا امیدی در این بحث جدی روی آن تمرکز صورت گرفت این نکات برازنده بود، دقیقا یک دانش‌جو مسولیت‌های خویش را چگونه باید شناخت و روی آن برنامه‌ریزی کرد، آیا واقعا پیام آوران مثبت در جامعه‌ی خویش می‌شوند، از فرصت‌ها به نفع خود و جامعه استفاده کرده می‌توانند، در رخصتی‌ها به کارهای تحقیقی می‌پردازند، در برابر خانواده احساس مسولیت می‌نمایند، آموخته‌های خویش را به دیگران انتقال داده می‌توانند یا خیر، برای دانش آموزان مکاتب برنامه‌های تشویقی جهت مزایای رفتن به طرف دانشگاه‌ها را می‌داشته باشند یا خیر، آیا با طیف‌های مختلف عرصه‌های علمی پیوندهای عمیق فکری پیدا کرده می‌توانند.
دقیقا ما در این پرس و پال رفتیم سراغ پرس‌های کور شده، داوران در بحث عالمانه و کارشناسانه به پرسش‌های مطرح شده پاسخ ارایه نمودند که اگر ما دانش‌جویان از کنار همه چیز بی باکانه رویم و خود را در هیچ مسایلی شریک ندایم، در واقعیت دردی است بی مدوا باری را که تا امروز دیگران به هر نوعی با خود نبرده و یا نکشیده اند امروز همه آن به دوش دانش‌جویان است که برای آیندی خود و هم برای جامعه و سرزمین بلا کشیده خویش باید دست به کار شده تا خدا بخواهد این همه مشکلاتی که در سرزمین ما سرازیر شده است با دست‌های ما مرحم گردد، اگر چنین فگر و عمل نکنیم به کشور آزاد و آباد نخواهیم رسید.
